بازخوانی مفهوم «زن زندگی آزادی» در پیام زن

به گزارش اشراق نیوز، ماهنامه پیام زن نشریه‌ای با محوریت زن و خانواده با رویکردی فرهنگی و دینی است که به همت معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی طی سالیان متوالی منتشر شده و سعی دارد با در نظر گرفتن مسائل فرهنگی، اعتقادی و اجتماعی مختص زن و خانواده ایرانی بنیان و ریشه های خانواده را محکم و ناگسستنی سازد. پس از وقفه‌ای که برای چند مدت در انتشار ماهنامه پیام زن پیش آمد، تصویر جلد شماره 348 این نشریه از بازگشت دغدغه‌مندانه «پیام زن» به ایستگاه چاپ، خبر می‌دهد آن هم در وضعیتی که صحبت درباره زن بیش از هر زمان دیگیری حساسیت برانگیز است.

«پرونده ویژه» بخش اصلی این شماره است و به ابعاد سیاسی و اجتماعی جنبش های اجتماعی اخیر ایران می‌پردازد؛ دکتر تقی آزاد ارمکی، استاد تمام دانشگاه تهران، صحبت های ویژه‌ای درباره لایه‌های زیرین این جنبش دارد و معتقد است سرنوشت آینده ایران به دست زنان این سرزمین رقم می‌خورد. دکتر ارمکی معتقد است هسته اصلی مطالبات مردم در این جنبش، فریاد زندگی است. مردم از نظر معیشت در مضیقه هستند و امروز بیش از هر چیز آرامش و آزادی در زندگی را جست‌وجو می‌کنند.

در ادامه «پرونده ویژه» دکتر مهدی جمشیدی، عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، مقاله مفصلی بر پایه فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی در تمام سال‌های رهبری ایشان تألیف و سعی کرده با اشاره و یادآوری نظر رهبری درباره حجاب، از این مسئله گره‌گشایی کند. حجت‌الاسلام نجف لک‌زایی، رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، مقاله‌ای درباره ابعاد مختلف شعار «زن زندگی آزادی» نوشته و تاکید می‌کند، با قرار دادن توحید در قبل و معاد بعد از این سه مفهوم، «زن زندگی و آزادی» شعار تمامی مردم ایران است.

در بخش دیگری از پرونده ویژه، گزارشی جنجالی از سیر تطور افکار و عقاید حجت الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی منتشر شده که تغییر مواضع  او را در مسئله حجاب نشان می‌دهد. هاشمی رفسنجانی در سال‌های اول پس از انقلاب از فرستادن زنان بدحجاب همراه همسرانشان به اردوگاه کار اجباری می‌گوید و اما سال‌ها بعد، کت و دامن را حجاب کامل می‌داند و از نظر او دخالت در پوشش و لباس زنان، امر پسندیده‌ای نیست.

در بخش اجتماعی شماره 348 پیام زن نیز، خانم دکتر بهرامی، روان‌شناس سال‌های دور رسانه ملی، درباره مفهوم پوشش و عفاف به‌طور مفصل توضیح داده و سعی کرده اثبات کند که شرط داشتن جامعه سالم از نظر روانی، وجود زنان و مردان عفیف در بستر آن است.

دیگر عنوان جالب این شماره از ماهنامه، گزارش کوتاهی از همراهی و هم‌کلامی با یک دختر دهه هشتادی در یکی از کافه‌های تهران است. این دختر کم‌ سن‌ و ‌سال، نظرهای قابل‌ تأمل و کمتر شنیده ‌شده‌ای درباره مسئله حجاب و مفهوم آزادی دارد.

بخش آخر ماهنامه نیز «ادب و هنر» است که با پرونده ویژه‌ای درباره تئاتر «پرده‌خانه» که نوشته بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه شما را به خوانش دعوت می‌کند. سلطان‌بانوی سال‌ها قبل تلویزیون ایران، به‌خوبی توانسته این نمایش‌نامه پر دیالوگ و پر از شخصیت را کارگردانی کند. در بخش ادبیات هم نامه‌های عاشقانه چخوف و اولگا را می‌خوانیم که تلاشی هنرمندانه برای احیای سنت نامه‌نویسی است و در آخر هم غزلی از مولوی که حسن ختام این ماهنامه 92صفحه‌ای است.